چهره کودکان اوتیسم

چهره کودکان اوتیسم چگونه است؟ آیا از روی چهره می توان کودک اوتیسم را تشخیص داد؟

برخی از والدین ذکر می کنند که علاوه بر اختلال در ارتباط و روابط اجتماعی، اگر روشی برای تشخیص اوتیسم از روی چهره وجود داشته باشد؛ کار آسان تر خواهد بود.

بلی برخی از ویژگی های ظاهری در چهره کودکان اوتیسم وجود دارد که متفاوت از سایر کودکان است. استفاده از ویژگی های صورت به عنوان یک نشانگر فیزیکی برای تشخیص اوتیسم یکی از هیجان انگیزترین موضوعات در تحقیقات اوتیسم است.  

در طی این مقاله از سایت تلویزیون کاردرمانی به صورت علمی و با توجه به تحقیقات جدید صورت گرفته به این سوال پاسخ خواهیم داد و ویژگی های ظاهری و چهره کودکان دارای اوتیسم را بیان خواهیم کرد. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.

پیشنهاد مطالعه: آیا کودکان اوتیسم خوب می شوند؟

تشخیص اوتیسم:

اختلال طیف اوتیسم یک اختلال رشد عصبی پیچیده است که خود را به طرق مختلف نشان می دهد. زندگی روزمره کودک مبتلا به اوتیسم و والدین آنها را می توان با تشخیص زودهنگام و مداخله پزشکی مناسب به طور چشمگیری بهبود بخشید.

برای تشخیص اوتیسم، پزشکان باید تاریخچه رشد کودک و همچنین وجود علائم مرتبط با اوتیسم را بدانند.

ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند آزمایش خون، الکتروانسفالوگرام (EEG) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی fMRI)) برای تأیید تشخیص مورد نیاز باشد.

اوتیسم را می توان با استفاده از تجهیزات پیشرفته از سن دو سالگی شناسایی کرد. با این حال، تشخیص ها اغلب به دلایل مختلف تا بعد از چهار سالگی به تعویق می افتد.

محققان در حال شناسایی روش هایی هستند که می تواند به متخصص در تشخیص اوتیسم کمک کند. برخی از روش های مهمی که اکنون مورد بررسی قرار می گیرند عبارتند از: ویژگی های عصبی فیزیولوژیکی، ردیابی چشم، وضعیت آناتومیکی و یا عملکردی مغز و ژنتیک.

اما جدیدا متخصصان و محققان حوزه اوتیسم در حال یافتن روشی برای تشخیص اوتیسم از روی چهره کودک هستند. مطالعات اخیر نشان می دهد که ممکن است برخی از ویژگی های متمایز صورت در کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتر دیده شود.

اما کودکان مبتلا به اوتیسم چه تفاوتی با همسالان غیر اوتیستیک خود دارند و چگونه از آنها متمایز می شوند؟

چهره کودکان اوتیسم چگونه است؟

با توجه به مطالعات صورت گرفته، محققان با مقایسه تصاویر کودکان اوتیسم با دیگر کودکان چندین ویژگی ظاهری برای چهره کودکان اوتیسم ذکر کرده اند که عبارتند از:

• کودکان مبتلا به اوتیسم بالای صورت پهن غیر عادی دارند.
• کودکان اوتیسم چشم های گشادی دارند.
• آنها همچنین دارای صورت میانی ( فاصله بین بالای دهان و پایین چشم ها) کوتاه تری، از جمله گونه ها و بینی هستند.
• کودکان اوتیسم دهان بازتر و گشادتری دارند.
• کودکان اوتیسم فیلتروم (شیار زیر بینی و بالای لب) بزرگی دارند.

دیگر تفاوت های ظاهری در کودکان اوتیسم

علاوه بر تفاوت در چهره کودکان اوتیسم، برخی ویژگی های ظاهری دیگری نیز در کودکان اوتیسم وجود دارد که در مطالعات مختلف نشات داده شده است.

ویژگی های عضلانی بیشتر در اوتیسم؟

مطالعه ای که توسط (تان و همکاران، در سال ۲۰۱۷) صورت گرفت؛ بررسی کرد که آیا پسران و دختران اوتیستیک پیش از بلوغ در مقایسه با همسالان خود، مردانگی صورت بیشتری دارند یا خیر.

 این مطالعه بر این فرض استوار بود که قرار گرفتن در معرض تستوسترون قبل از تولد ممکن است با اختلال طیف اوتیسم و ​​مردانگی صورت مرتبط باشد – شواهد موجود در مورد ارتباط بین اوتیسم و ​​قرار گرفتن در معرض تستوسترون قبل از تولد متفاوت است و به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

این مطالعه (تان و همکاران، ۲۰۱۷) در مقایسه با گروه‌های کنترل در حال رشد هم سن، نشان داد که پسران و دختران اوتیستیک دارای ویژگی‌های عضلانی‌تری هستند. به گفته نویسندگان، بررسی ساختار صورت افراد در این طیف ممکن است یافته های بیشتری را در مورد مسیرهای بیولوژیکی مرتبط با اوتیسم نشان دهد.

مطالعه دیگری (گیلانی و همکاران، ۲۰۱۵) از حساب آندروژنی پشتیبانی می کند، که در آن مشخص شد هم دختران و هم پسران با سطوح بالایی از ویژگی های اوتیسمی در مقایسه با کودکان با سطوح پایین ویژگی های اوتیسم، ویژگی های صورت آندروژنی بیشتری را نشان می دهند. این بدان معناست که دختران با ویژگی های صورت زنانه کمتر و پسران با ویژگی های عضلانی کمتری ظاهر می شوند.

آیا اوتیسم در چشم ها دیده می شود؟

در اولین مطالعه از نوع خود، دانشمندان کشف کردند که سیگنال های مختلف ضبط‌شده از شبکیه می‌تواند بین اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) و اختلال طیف اوتیسم (ASD) تمایز قائل شود و یک نشانگر زیستی احتمالی برای هر اختلال ارائه دهد.

آیا اوتیسم روی قد تاثیر می گذارد؟

به نظر می رسد کودکان مبتلا به ASD نسبت به خواهر و برادرهای سالم خود، قد بلندتری دارند.

آیا علائم فیزیکی اوتیسم وجود دارد؟

افراد مبتلا به اوتیسم گاهی ممکن است علائم جسمی از جمله مشکلات گوارشی مانند یبوست و مشکلات خواب داشته باشند. این کودکان ممکن است هماهنگی ضعیفی بین عضلات بزرگ مورد استفاده برای دویدن و کوهنوردی یا عضلات کوچکتر دست داشته باشند. حدود یک سوم افراد مبتلا به اوتیسم نیز تشنج دارند.

تشخیص اوتیسم از روی چهره چگونه صورت می گیرد؟

متخصصان مغز و اعصاب مدت‌هاست که تشخیص داده‌اند که بدشکلی‌های صورت، یا ویژگی‌های ناهنجار صورت در فرآیند رشد جنینی، به شدت با مسائل عصبی مرتبط هستند.

 در سال ۱۹۶۴، دمیر و همکارانش هنگام مطالعه جنین های مبتلا به هولوپروسسفالی (HPE)، عبارت “چهره مغز را پیش بینی می کند” را ابداع کرد.

این یافته‌ها این واقعیت را نشان می دهد که مغز و مکانیسم‌های رشدی که صورت را شکل می‌دهند، به‌طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند، و این نشان می‌دهد که تغییرات در یکی ممکن است تأثیر قابل‌توجهی بر دیگری داشته باشد.

اختلالات طیف اوتیسم (ASD) ناشی از ناهنجاری در مغز جنینی است، و این واقعیت که نوزادان مبتلا به ASD دارای رشد صورت هستند؛ نشان می دهد که کودکان اوتیسم به طور قابل توجهی با کودکان معمولی در حال رشد متفاوت هستند.

روش های تشخیص اوتیسم از روی چهره:

محققان برای تشخیص اوتیسم از روی چهره از چندین روش استفاده کردند.

• ارزیابی دستی عکس‌های چهره دو بعدی که کاری زمان‌بر، فشرده و مستعد سوگیری و عدم دقت است.
• دوربین سه بعدی برای این کار عالی است، اما گران است.
• الگوریتم های تخصصی در حال اجرا بر روی رایانه های قدرتمند یکی دیگر از روش های پیش روهستند.

تانیا و همکاران اولین کسانی بودند که مقاله ای را با عنوان “مدل طبقه بندی اوتیسم مبتنی بر یادگیری انتقالی با استفاده از عکس های چهره دو بعدی” منتشر کردند.

در سال‌های اخیر، روش‌های یادگیری ماشین در حوزه‌های مختلف، از جمله طبقه‌بندی تصاویر پررنگ تر شده‌اند. الگوریتم های یادگیری ماشین به دلیل ظرفیت شگفت انگیزشان برای مقایسه حجم عظیمی از داده ها، می توانند پیش بینی کننده موثری باشند.

هم اکنون محققان در حال بررسی مدل های کامپیوتری پیشرفته تری هستند که با استفاده از عکس صورت یک کودک اوتیسم، اوتیسم را در کودکان پیش بینی کند و یا به عنوان یک دستیار در کنار متخصص اوتیسم به او کمک کند.

تشخیص اوتیسم با استفاده از عکس‌های صورت، بر خلاف سیستم‌های طبقه‌بندی تصویر معمولی، موضوعی ظریف است. ثبات و کیفیت کلی عکس‌های مورد استفاده برای این مدل‌ها تأثیر بسزایی در عملکرد آنها دارد.

مزیت های تشخیص اوتیسم از روی چهره:

غربالگری زودهنگام اوتیسم با عکس های صورت تاثیر زیادی بر کودک، والدین او و پزشک خواهد داشت.

از نظر مزایای تشخیص زودهنگام اوتیسم، پس از ارائه عکس صورت کودک، پزشک فقط به چند ثانیه زمان نیاز دارد تا تشخیص دهد که آیا کودک اوتیستیک است یا خیر.

علاوه بر این، اگر مدل پیشنهادی به ‌عنوان یک اپلیکیشن موبایل در دسترس باشد، والدین می‌توانند آزمایش غربالگری را به تنهایی انجام دهند که به آنها در آماده‌سازی ارجاع‌ها یا آزمایش‌های تشخیصی کمک می‌کند.

معایب تشخیص اوتیسم از روی چهره:

در حالی که تشخیص اوتیسم از روی چهره دارای مزایایی است، معایبی نیز دارد، مانند نرخ بالای نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب.

بنابراین استفاده از این روش می تواند منجر به تشخیص نادرست شود که منجر به اقدامات پزشکی غیر ضروری و نگرانی والدین می شود. از سوی دیگر، درصد زیادی از منفی های کاذب منجر به عدم تشخیص و تاخیر در درمان می شود.

در نتیجه، یادآوری این نکته مهم است که روش پیشنهادی به تنهایی قادر به تشخیص اوتیسم نخواهد بود. و باید، نتایج از نظر بالینی با نتایج حاصل از تکنیک‌های دیگر مقایسه شوند.

در مقایسه با رویکردهای غربالگری فعلی که توسط والدین برای غربالگری اولیه اوتیسم انجام می شود، روش پیشنهادی تأثیر مفیدی بر تشخیص ASD دارد زیرا ساده، سریع و دقیق است. با این حال، اعتبارسنجی بالینی مدل‌های پیشنهادی به آزمایش‌ها و ارزیابی‌هایی با مجموعه دادهای زیادی نیاز دارند.

تحقیق در مورد ویژگی های متمایز چهره کودکان اوتیسم

مطالعه ای (آلدریج و همکاران، ۲۰۱۱) تفاوت های مورفولوژی صورت در پسران مبتلا به اوتیسم را در مقایسه با پسران معمولی در حال رشد بررسی کرد.

این مطالعه به کاربرد ویژگی های صورت به عنوان نشانگر زیستی برای تشخیص دقیق کودکان اوتیستیک از کودکان دیگر پرداخت.

در این مطالعه از یک مجموعه داده استفاده شد که شامل تصاویر چهره از هر دو کودک اوتیسک و غیر اوتیستیک بود.

این مطالعه تصاویر استریوفتوگرامتری از پسران بین ۸ تا ۱۲ سال به دست آورد. از این تعداد، ۶۵ نفر در طیف اوتیسم و ​​۴۱ پسر معمولاً در حال رشد بودند.

با سیستم دوربین، از ناحیه سر هر کودک به صورت سه بعدی تصویربرداری می شد. در صورت هر کودک ۱۷ نقطه مشخص شد و مختصات این نقاط ترسیم شد. با استفاده از این ۱۷ نقطه، تیم تحقیقاتی با استفاده از فرمول های ریاضی هندسه دقیق هر صورت را محاسبه کردند. در نتیجه مشخص شد که تفاوت های قابل توجهی در شکل صورت کودکان مبتلا به اوتیسم و ​​کودکان در حال رشد طبیعی وجود دارد.

 این مطالعه تفاوت های قابل توجهی را در مورفولوژی صورت در پسران مبتلا به اوتیسم در مقایسه با گروه غیر اوتیستیک نشان داد.

ویژگی‌های صورت مانند دهان باز و فاصله کوتاه بین بالای دهان و پایین چشم‌ها رایج بود. پسران تمایل داشتند صورت بالایی پهن و فاصله بیشتری بین پایه بینی و لب بالایی (فیلتروم) داشته باشند.

نتایج نشان دهنده تفاوت های ظریف صورت است که توسط تصاویر استریوفتوگرامتری سه بعدی مشخص شد. این تفاوت ها احتمالاً توسط والدین مورد توجه قرار نمی گیرد.

تصور می‌شود که تعیین دقیق زمان شروع شکل‌گیری ویژگی‌های خاص صورت کودکان اوتیسم به شناسایی عوامل ژنتیکی و یا محیطی که باعث اوتیسم می‌شوند کمک می‌کند.

کارشناسان با بیان اینکه امروزه هنوز به طور قطع مشخص نیست که آیا اوتیسم ناشی از عوامل ژنتیکی است یا محیطی، استدلال می کنند که این اطلاعات جدید ممکن است سرنخ های مهمی در مورد شروع اوتیسم ارائه دهد.

یک ذهن زیبا

اوتیسم به عنوان یک مغز با سیم کشی متفاوت یا یک ذهن با تنوع عصبی شناخته می شود. پذیرش تنوع عصبی به این معنی است که جامعه از شیوه های مختلف تفکر و دیدگاه های منحصر به فرد بهره مند خواهد شد.

طبق مطالعاتی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، افراد در این طیف نه تنها متفاوت فکر می‌کنند، بلکه ممکن است ویژگی‌های صورت متمایزی نیز داشته باشند. این تفاوت ها ممکن است به محققان کمک کند تا بینش بیشتری نسبت به ذهن اوتیسم کشف کنند.

چکیده:

مطالعات مختلف نشان داده است که چهره کودکان اوتیسم با دیگر کودکان متفاوت است. برخی از تفاوت های ظریف وجود دارد که با استفاده از مدل های کامپیوتری پیشرفته قابل تشخیص است. این تفاوت ها عبارتند از:

بالای صورت پهن – صورت میانی کوتاه – دهان بازتر – فاصله بین لب بالایی و بینی بزرگ و فاصله بین بالای دهان و چشم ها کوتاه.

منابع:

https://bilimgenc.tubitak.gov

https://.ncbi.nlm.nih.gov

https://.autismparentingmagazine.com